Nëse Jupiteri dhe Urani do të përplaseshin, do të ishte një ngjarje katastrofike me pasoja dramatike si për planetët ashtu edhe për të gjithë sistemin diellor. Ndërsa një ngjarje e tillë është tejet e pamundur, skenari hipotetik ofron një pamje magjepsëse se si mund të shpalosen përplasjet planetare.

Shkatërrimi i Uranit

Urani, megjithëse një gjigant gazi, është shumë më i vogël se Jupiteri. Në një përplasje, madhësia masive dhe graviteti i Jupiterit ka të ngjarë të pushtojnë Uranin, duke çuar në shpërbërjen e Uranit. Materiali i tij mund të absorbohet në Jupiter ose të shpërndahet në hapësirë, duke lënë pas pak nga planeti origjinal.

Formimi i një gjiganti supermasiv gazi

Nëse mbetjet e Uranit do të përthitheshin në Jupiter, rezultati mund të ishte një gjigant gazi supermasiv, dukshëm më i madh se secili planet individualisht. Masa e rritur do të çonte në një tërheqje gravitacionale edhe më të fortë, e cila mund të ndikojë në orbitat e planetëve të tjerë në sistemin diellor.

Orbitat e ndryshuara të planetëve të tjerë

Përplasja nuk do të prekë vetëm Jupiterin dhe Uranin, por mund të ketë pasoja të gjera për të gjithë sistemin diellor. Ndërprerja masive gravitacionale e shkaktuar nga një përplasje e tillë mund të ndryshojë orbitat e planetëve të afërt, duke i hedhur potencialisht në trajektore kaotike dhe të paqëndrueshme. Në varësi të ashpërsisë së ndërprerjes, planetët mund të lëvizin ose më afër ose më larg Diellit, duke çuar në ndryshime drastike klimatike.

Hënat dhe orbitat e tyre

Si Jupiteri ashtu edhe Urani kanë sisteme të gjera hënash. Një përplasje do të prishte në mënyrë drastike orbitat e tyre, ndoshta duke nxjerrë plotësisht disa hëna ose duke çuar në kapjen e tyre nga trupa të tjerë planetarë. Disa hëna mund të përplasen në super planetin që rezulton ose edhe të hidhen jashtë sistemit diellor.

Trazimi i brezave të asteroideve dhe kometave

Valët goditëse nga një përplasje e tillë do të shtriheshin përtej vetëm sistemeve planetare. Ndikimi gravitacional i Jupiterit luan një rol kyç në rripat e asteroideve dhe kometave, dhe përplasja mund të çojë në zhvendosjen e asteroideve dhe kometave. Kjo mund të rrisë gjasat e përplasjeve me planetët në sistemin e brendshëm diellor, duke përfshirë Tokën, duke paraqitur një kërcënim të rëndësishëm impakti.

Fusha magnetike e përmirësuar

Si Jupiteri ashtu edhe Urani kanë fusha të forta magnetike. Përplasja mund të bashkojë dhe intensifikojë këto fusha, duke rezultuar në një fushë magnetike të mbingarkuar rreth gjigantit të ri të gazit. Një ndryshim i tillë mund të ndikojë në motin hapësinor në sistemin diellor, duke ndërprerë erërat diellore dhe duke ndikuar në sjelljen e planetëve të tjerë.

Lëshimi i energjisë

Një përplasje e këtyre përmasave do të çlironte një sasi të madhe energjie. Ngjeshja e atmosferave dhe shtresave të gazit të të dy planetëve do të gjeneronte nxehtësi ekstreme, duke shkaktuar rritje të temperaturave. Energjia e çliruar mund të shfaqet si një shpërthim masiv, ndoshta i dukshëm në të gjithë sistemin diellor si një blic ose flakërim i ndritshëm.

Efektet afatgjata në sistemin diellor

Me kalimin e kohës, ekuilibri gravitacional i sistemit diellor do të zhvendosej. Bashkimi i trupave të tillë masivë qiellorë do të ndryshonte ndërveprimet gravitacionale midis planetëve dhe do të ndryshonte potencialisht shtigjet e tyre orbitale. Pasojat e kësaj përplasjeje do të riformësonin dinamikën e sistemit diellor për miliona vitet e ardhshme.

Ndonëse ky skenar i përplasjes është shumë spekulativ dhe nuk ka gjasa të ndodhë natyrshëm, ai ofron njohuri të vlefshme në dinamikën planetare dhe rezultatet e mundshme të ndërveprimeve të trupave qiellorë. Kuptimi i ngjarjeve të tilla hipotetike i ndihmon astronomët të kuptojnë më mirë evolucionin e sistemeve planetare në të gjithë universin./Vocal - Syri.net