Ndonjëherë studimet shkencore arrijnë në përfundime që janë të pabesueshme. Një shembull i fundit është një studim që hedh dritë mbi një fenomen të papritur: efektin e mundshëm të të pasurit djem në procesin e plakjes së nënave dhe baballarëve.

Hulumtimet e mëparshme kanë sugjeruar tashmë një lidhje të mundshme midis numrit të djemve që një nënë ka dhe shëndetit të saj afatgjatë, veçanërisht në lidhje me demencën. Për të gërmuar më thellë në këtë marrëdhënie, studiuesit kryen një studim gjithëpërfshirës të plakjes njohëse te prindërit.

Studimi i fundit i botuar në Bibliotekën Kombëtare të Mjekësisë shqyrtoi nivelet bazë njohëse dhe shkallën e rënies njohëse në më shumë se 13,000 të rritur të moshës 50 vjeç e lart. Studiuesit shikuan gjithashtu faktorë të ndryshëm sociodemografikë gjatë rrjedhës së jetës së pjesëmarrësve. Ky studim ofron njohuri të vlefshme mbi ndikimin e mundshëm të të paturit të paktën një fëmijë në shëndetin mendor të prindërve dhe hedh dritë mbi një aspekt interesant të plakjes njerëzore.

Shkencëtarët u fokusuan te pjesëmarrësit që ishin prindër dhe kishin të paktën një fëmijë. Analiza përfshinte një kampion prindërish, nga të cilët 82.3% kishin të paktën një djalë dhe 61.6% e të anketuarve ishin femra.

Gjetjet e studimit mbështesin fuqimisht idenë se të kesh djem shoqërohet me efekte negative afatgjata te prindërimi. Megjithëse shkencëtarët nuk e kuptojnë plotësisht se si ndodh, rezultatet sugjerojnë se arsyet pas kësaj marrëdhënieje kanë të bëjnë më shumë me mënyrën se si familjet ndërveprojnë sesa faktorët biologjikë. Çuditërisht, kishte modele të ngjashme si midis nënave dhe baballarëve, duke treguar se efekti i të pasurit djem në plakjen e prindërve nuk kufizohet në një gjini specifike.

Kjo do të thotë se mënyra se si anëtarët e familjes ndërveprojnë dhe marrëdhëniet brenda familjes kanë një ndikim të madh në sfidat me të cilat përballen prindërit me kalimin e kohës. Megjithatë, nevojiten më shumë kërkime për të kuptuar më mirë faktorët specifikë socialë dhe për të kuptuar plotësisht se si të kesh djem kontribuon në këto efekte negative afatgjata te prindërit.

Studimi zbuloi se prindërit që kishin të paktën një djalë përjetuan një rënie më të shpejtë të aftësive njohëse në krahasim me prindërit që nuk kishin djem. Për më tepër, rezultatet treguan se prindërit me shumë djem kishin rënie mendore edhe më të shpejtë në krahasim me prindërit që kishin vetëm vajza. E thënë thjesht, pasja e djemve shoqërohej me një rënie më të shpejtë të funksionit njohës për prindërit.

Studime të tjera të bëra në të kaluarën kanë hedhur pak dritë mbi dinamikën e jetës familjare. Sipas psikologëve, edhe baballarët priren të jenë më të lumtur se nënat. Këto studime jo vetëm që kontribuojnë në kuptimin e lumturisë prindërore, por gjithashtu mbështesin mirëqenien në kontekstin e prindërimit.