Mogherini e tërhequr, por e dykuptimtë për marrëveshjen Vuçiç-Thaçi-Rama

Në 7 shtator do të takohen në Bruksel Aleksandër Vuçiç dhe Hashim Thaçi për ta vazhduar negociatat nën moderimin e Frederica Mogherinit.

Nuk ka asnjë dyshim që këtë herë negocimi do të fokusohet në idenë e ‘korrigjimit të vijës kufitare’ ose thënë më troç për ‘shkëmbimin e territoreve’.

Aleksandër Vuçiç shkon në Bruksel me ide shumë të qartë të mbështetur në një strategji tashmë të mirëpërpunuar; ai nuk ka asnjë presion nga brenda Serbisë për të ndryshuar qëndrimin e tij për shkëmbimin e territoreve me Kosovën.

Hashim Thaçi do të jetë në Bruksel i vendosur në idenë e tij por i kundërshtuar ashpër nga politika dhe publiku kosovar e mbarë shqiptar; ai ndërkohë i është shmangur ballafaqimit me këtë presion nga brenda Kosovës duke e dribluar atë pa dalë haptas dhe gjasat janë që ai të vazhdojë të mbajë qëndrimin e tij personal pavarësisht se çfarë ai i ka premtuar kolegëve kosovarë para nisjes për në Bruksel.

Ai mesa duket, për interesat e forta personale por edhe i futur në këtë kurth, nuk ka rrugë tjetër veçse të vazhdojë në rrugën e nisur duke e bërë fakt të kryer qëndrimin e tij në Bruksel.

Edi Rama qëndron gojëmbyllur nga frika apo i udhëzuar që momentalisht të heshtë për këtë çështje, sepse do të prishte punë apo aq më tepër që është i mbytur nga pakënaqësitë sociale në shpërthim dhe nga fakti se po i rrëshqet toka nën këmbë.

Ai është i bindur për këtë ide të mentorit të tij dhe prandaj vazhdon mbështet tinëzisht Thaçin e Vuçiç në të gjithë bisedat konfidenciale me ta, kurse nga ana tjetër përhap për të tjerët idenë se ‘ai nuk është dakord në parim me këtë marrëzi por është i detyruar të mbështesë Thaçi që të mos e lërë atë vetëm…’.

Frederica Mogherini duke vazhduar të ëndërrojë edhe për pak kohë për çmimin Nobel të Paqes i ka mbështetur fuqimisht të ‘tre moskëtierët’ ballkanas madje ka punuar që të tre të qëndrojnë bashkë për ta çuar deri në fund këtë ide.

Kurse dje kur Mogherini pa se ministrat e jashtëm të Gjermanisë, Britanisë, Austrisë, Luksemburgut, Finlandës, e tjerë në mbledhjen informale të ministrave të jashtëm të BE ku u shqyrtua edhe çështja e bisedimeve Kosovë-Serbi, reaguan ashpërsisht kundër kësaj ideje sepse kështu do të ‘hapej kutia e Pandorës’ duke ‘shkaktuar rrjedhje të plagëve të vjetra’…

Mogherini krijoi idenë e tërheqjes nga pozicioni i mëparshëm, por përsëri qëndrimi i saj nuk ishte i qartë por ambigy.

Ajo bëri disa deklarata të dykuptimta, edhe pro ministrave të BE por edhe pro Vuçiç e Thaçit, duke mbështetur ‘çdo rezultat’ të këtyre bisedimeve, me kusht që rezultati i tyre të jetë në përputhje me të drejtën ndërkombëtare dhe atë europiane ose thënë ndryshe ‘refuzim ndaj planeve për shtete etnikisht të pastra’ që edhe vetë Vuçiç e Thaçi nuk janë shprehur në këtë formë sepse plani i tyre qëndron mbi shtete më të ‘pastra etnikisht’ se ç’janë aktualisht Serbia e Kosova, pa u shprehur qartë se çfarë nënkuptojnë me këtë shprehje të drunjtë dhe deri në çfarë mase do të synojnë ta arrijnë këtë objektiv.

Gjithçka mbetet të shihet se çfarë do të ndodhë në 7 shtator në Bruksel….

Por duket se ky plan do të dështojë sepse vëndet e BE ndjejnë rrezikun e madh të efektit domino në Ballkan e gjetiu me pasoja të paparashikueshme për stabiliteti dhe të ardhmen e Europës.

Edhe në këtë rast, humbja e madhe do të jetë Kosova sado të përpiqet më vonë Thaçi të dalë nga ky qorrsokak …