Denoncimi i deputetit Luçiano Boçi: Pranimet në universitet, si tek tregu i Gabit!

Deputeti i Partisë Demokratike, Luçiano Boçi, ka denoncuar sot nëpërmjet një shënimi në faqen e tij në Facebook, sezonin e pranimeve të studentëve nëpër universitet e vendit.

Boçi e krahason gjithë këtë proces të rëndësishëm për maturantët që kanë vendosur të vazhdojnë studimet e larta, me tregun e Gabit

‘Vazhdon e njëjta rastësi, i njëjti kaos dhe të njëjtat dallavere’, thotë mes të tjerave deputeti dhe pedagogu Boçi, për mënyrën se si ministria e Arsimit  menaxhon këtë proces aq të rëndësishëm, për të rinjtë shqiptarë.

Shënimi i plotë i Luçiano Boçit në Facebook:

Stina e pranimeve në Universitete ka filluar dhe “tregu i gabit”, në mungesë të tregut të dijes, është në ethe të plota.

Vazhdon e njëjta rastësi, i njëjti kaos dhe të njëjtat dallavere. Nuk e merr vesh i pari të dytin.

Askund nuk vjen era universitarizëm.

Të gjithë turren të marrin degën-send, me paratë e mundshme në dorë. Kush ka më shumë para e merr qetë-qetë tek privati. Kush ka më pak, pret në rradhë me durim publikisht tek publiku, me sytë nga qielli e ministria.

M.gj.s e dinë që çdo gjë është si mall i përdorur e pa vlerë reale, nxënësit turren me nxitin ta marrin. Sepse s’ka tjetër. S’ka rrugëdalje. As punë. As të ardhme. Asgjë.

Gabi është një lloj shpëtimi i përkohshëm.

Maturantët presin hapjen e “thesit” të gabit, brenda të cilit është i lidhur fati i tyre.

Ministria lajmëroi që dhe këtë vit ka dy “thasë-faza” të mëdhej e shtatë “thasë-raunde” të vegjël.

Në ato “thasë” ka plot “degë-rroba” të përdorura, ka “degë-televizorë” të prishur e “degë-magnetofon” që s’punojnë. Ka “degë-pallto” vetëm për dimër e “degë-bluza” vetëm për verë, sikurse dhe “degë-rrokotela”.

Duken të ndryshme kështu, por i bashkon fakti që në fund fatura-diplomë e këtyre degëve, nuk i jep dot një vend pune as “për të çarë kokën” studentëve të ardhshëm.

Në këtë soj-sorrollop sendesh-degë, më fatlumët mund të kapin ndonjë “degë-firmato”, të dalë boje e mode, por që ha bukë në treg, ose të degdis me dëshirë përtej kufijve dhe që kërkohen më shumë.

Këto janë 10-çat realë që janë munduar vite rresht, por dhe ca fallco, të fabrikuar me nxitim, në sistemin e kalbur parauniversitar.

“Thesi” i parë është hapur dhe fatet e para kanë ndihur ato që janë më afër derës me hekura të ndryshkura dhe të shtrembëruara të tregut.

Të tjerët presin...

Ethet vazhdojnë, sepse ende nuk është hapur “thesi-fazë” i dytë.

Më e qeta dhe më e lumtura në këtë rrëmujë absurde, aspak të hareshme, është Ruajtsja e Tregut të Gabit.

Herë pas here del në televizor dhe duke çbuzëqeshur, deklaron me një krenari rrënqethëse:

“Mos u mërzisni “zemra”, ka degë-rrokotela plot për të gjithë. Do merrni e do teprojnë ca. Ne ju duam e po punojmë fooort për ju!”

Do teprojnë sigurisht degë që nuk i do askush se nuk të shpien gjëkundi.

Por do teprojnë edhe nxënës që nuk nuk i pranon kush, sepse i kanë xhepat e shpuar.

Kështu do përfundojë sezoni i Tregut stinor të Gabit.

E në fund Kryepronari i Tregut të Gabit, do ja fusë një fjalim “gallatë” në parlament.

Patjetër do lavdërojë me patetizëm Rojen e tregut që ja “hodhi” dhe kësaj radhe jo vetëm nxënësve e familjeve të tyre, por dhe prof doktorëve që bëjnë si rektorë të pavarur.